My witch หยุดนะ! ยัยแม่มดที่รัก

                เมื่อโลกเวทมนตร์เริ่มไม่ปลอดภัยอีกต่อไป ‘ไอรา’ เอ๊ยยยย! T_T เกิดเป็นแม่มดทั้งที ดั๊นนน! เสกอะไรไม่ได้เลย พลังวิเศษในตัวก็แย่กว่าแม่มด พ่อมดเพิ่งกำเนิดมา มีคาถาติดตัวแค่ ‘คาถาล่องหน’ คาถาเดียวที่ฉันสามารถทำได้ซึ่งต่างกับพี่สาวอีกสองคนของฉันลิบลับที่พลังวิเศษในตัวแทบจะระเบิดพุ่งออกมาซะให้ได้ “อะไรนะคะ!?! จะให้ไอราไปอยู่โลกมนุษย์!! จะกลับโลกเวทมนตร์ได้ก็ต่อเมื่อฉันสามารถเสกคาถาอื่นๆและเอาตัวรอดได้ (แล้วกี่ร้อยปีล่ะเนี่ยฉันถึงจะได้กลับบ้าน T_T โฮ ใจร้าย)” นี่พี่ไอรินกับพี่ไอริชคิดว่าโลกมนุษย์ปลอดภัยสำหรับแม่มดตัวน้อยๆอย่างฉันเหรอ ร้องไห้ T_T

                ว้าววว!... อยู่ๆไปฉันก็ชักติดใจโลกมนุษย์แล้วสิ ฉันได้ประโยชน์จากการใช้คาถาล่องหนมากเพราะสิ่งที่ฉันเสพติดเป็นชีวิตจิตใจเลยก็คือ “การแอบย่องเข้าไปดูซิกแพกของผู้ชาย!!” อื้อหืออออ! มนุษย์นี่งานดีรัสเซียสโลวาเกียมากๆเลยล่ะยิ่งกว่าในหนังสือที่ฉันเคยดูอีก ล่าสุดแอบดูนายแบบนิตยสารชาย ‘นายแอมยัวร์’ ทำไมดีขนาดนี้! โอ๊ะ! แย่แล้วเขาเห็นฉันแล้วล่ะ ไม่นะ...ม่ายยยย เขาต้องฆ่าฉันตายแน่ “ไอราแย่แล้ววว!!”